Kochani,

gdy coś jest piękne, musi mieć w sobie delikatną nutkę rzewności, cieplutkiej melancholii.

Pastele Wyspiańskiego nie są smutne, ale podszeptują ckliwe westchnienia. Och, chciało by się je z całej duszy przytulić!

„My funny Valentine“ sama wkrada się w tejże duszy zakamarki i próbuje umościć tam dla siebie cieplutki kącik.

Cóż, pobędzie chwilę i uleci... Przebrzmi z czasu biegiem...

Zostawi cieplutką melancholię, niedosyt przemijania i ulotną rzeczywistość...